26 Απριλίου 2017 ♦ Με μια κάμερα και μια φωτογραφική μηχανή προσπάθησαν να αποτυπώσουν τη ζωή στο κέντρο φιλοξενίας του Σκαραμαγκά και τα μαθήματα στο σχολείο τους μέσα στη δομή. Έντεκα προσφυγόπουλα δημιούργησαν τη δική τους ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Terraluna» και διακρίθηκαν σε μαθητικό διαγωνισμό.
Πρόκειται για μαθητές του άτυπου σχολείου «The Hope School» της δομής Σκαραμαγκά, οι οποίοι δημιούργησαν την ταινία με τη συνεργασία τεσσάρων δασκάλων τους και τριών Ελλήνων εθελοντών.
Την ιδέα της συμμετοχής είχε ο συντονιστής του σχολείου, Ντέια Ορφάλι, ο οποίος επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Θέλαμε να δείξουμε τις συνθήκες μέσα στο καμπ, πώς είναι να ζεις εδώ, καθώς και ότι οι πρόσφυγες μπορούν να κάνουν περισσότερα, να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο και όχι μόνο να στηρίζονται στη βοήθεια των άλλων».
Η ταινία εστιάζεται στη ζωή των παιδιών στο κέντρο φιλοξενίας. Ένα εντεκάχρονο αγόρι με τη βοήθεια του φωτογραφικού φακού αποτυπώνει στιγμιότυπα από τις δραστηριότητες των παιδιών στη δομή. «Η ιδέα ήταν να δούμε τη ζωή στο καμπ μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Και βλέπουμε ότι το παιδί έχει μια νορμάλ ζωή όπως όλοι, όμως και πάλι είναι παγιδευμένος μέσα στον καταυλισμό. Αυτό που μαθαίνουμε βλέποντας τις φωτογραφίες του παιδιού είναι ότι όλοι θέλουν να έχουν μια νορμάλ ζωή, αλλά υπάρχουν εμπόδια σε αυτό», εξηγεί ο Ντέια.
Επίσης, η ταινία δείχνει πλάνα από τα μαθήματα μουσικής στο σχολείο της δομής, κατά τη διάρκεια των οποίων οι μαθητές εξασκούνται στο τραγούδι «Terraluna» που μιλάει για την ελευθερία: «Παιδιά του κόσμου ελάτε να τραγουδήσουμε όλοι μαζί. Η χαρά σας και η χαρά μας κάνει τον κόσμο καλύτερο. Ερχόμαστε από τη χώρα ελευθερίας, σου τραγουδάμε από τη Συρία».
Το φιλμ υποβλήθηκε στον 7ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους «Σινεμά… διάβασες;», που συνδιοργανώνουν το υπουργείο Παιδείας, το Μορφωτικό Γραφείο της Κυπριακής Πρεσβείας, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, η ΕΡΤ και η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, με την υποστήριξη του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης.
Ήταν μία από τις 15 ταινίες μαθητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που διακρίθηκαν. «Δεν περίμενα ότι η ταινία θα έχει επιτυχία. Πάντως προσπαθήσαμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, παρουσιάσαμε τη συνολική εικόνα της ζωής στο κέντρο φιλοξενίας και μετά εστιάσαμε σε μια εκπαιδευτική διαδικασία, όπου η μουσική δείχνει ότι έχουμε πολλά κοινά», παρατηρεί ο κ. Ορφάλι.
Σημειώνεται ότι συνολικά υποβλήθηκαν 290 ταινίες μικρού μήκους, από σχολεία της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ομογένειας. Η ανακοίνωση της τελικής κατάταξης των βραβείων και η εκδήλωση βράβευσης θα γίνουν στις 25 Μαΐου στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» στην Αθήνα.
Η ιστορία του «The Hope School» ξεκινάει πριν από ένα χρόνο περίπου από το λιμάνι του Πειραιά. Εκεί έφτασε ο 29χρονος Σύρος πρόσφυγας, Ντέια μαζί με τον αδελφό και τους φίλους τους. Ο ίδιος πήρε την απόφαση να αφήσει την πατρίδα του όταν του ζήτησαν να καταταγεί στο στρατό, «ενώ εγώ δεν ήθελα να εμπλακώ στον πόλεμο», όπως λέει.
Μία εβδομάδα μετά την άφιξή τους οι νεαροί Σύροι διαπιστώνουν ότι τα παιδιά δεν είχαν με τι να ασχοληθούν. «Στον πόλεμο χάσαμε μια γενιά ή ίσως περισσότερες και δεν θέλουμε να χάσουμε ακόμα περισσότερες», τονίζει χαρακτηριστικά ο Ντέια. Αν και με σπουδές στον προγραμματισμό, ο Ντέια ξεκίνησε αμέσως να κάνει μαθήματα αγγλικών στο άτυπο σχολείο. Με τη μεταφορά του καταυλισμού στον Σκαραμαγκά ο Ντέια και οι φίλοι του μεταφέρουν και το σχολείο για να καλύψουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες των εκατοντάδων παιδιών της δομής. Πολύ σύντομα εθελοντές τους πηγαίνουν ένα κοντέινερ για να στεγάσουν το σχολείο τους.
Και το σχολείο πήρε το όνομα «Ελπίδα». «Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το σχολείο δίνει ελπίδα στα παιδιά. Στην πραγματικότητα όμως τα παιδιά δίνουν ελπίδα στο σχολείο, σε εμάς τους μεγαλύτερους», υπογραμμίζει ο Ντέια.
Τα μαθήματα στο «The Hope School» διδάσκουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες. «Η ιδέα ήταν να δώσουμε στους πρόσφυγες την ευκαιρία να κάνουν κάτι και για τους άλλους», εξηγεί ο ίδιος. Σήμερα 23 δάσκαλοι διδάσκουν στα παιδιά τη μητρική τους γλώσσα (αραβικά, κουρδικά ή φαρσί), όπως και μαθηματικά, μουσική, θέατρο, κινηματογράφο και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Τα μαθήματα διεξάγονται το πρωί (9 π.μ.- 12.30 μ.μ.) πριν τα παιδιά πάνε στα σχολεία της περιοχής, ενώ για όσα δεν παρακολουθούν μαθήματα σε σχολεία, το «The Hope School» προσφέρει εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τον κ. Ορφάλι, «περίπου 300 παιδιά από τον Σκαραμαγκά πηγαίνουν σχολείο, ωστόσο υπάρχουν και άλλα 600 που δεν έχουν εγγραφεί, γιατί οι γονείς τους φοβούνται για την ασφάλειά τους ή δεν έχουν το σχολείο ως πρώτη προτεραιότητα ή ανησυχούν ότι αν πάνε στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μπορεί να αναγκαστούν να μείνουν στην Ελλάδα. Για το τελευταίο τους έχουμε εξηγήσει πολλές φορές ότι δεν ισχύει, αλλά δεν είναι εύκολο να πειστούν».
Επίσης, το απόγευμα οργανώνονται μαθήματα γλώσσας και για ενήλικες: ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά. Εξάλλου, πραγματοποιούνται και επισκέψεις σε μουσεία, γωνιές της πόλης και αθλητικούς αγώνες, προκειμένου να τους φέρουν σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό.
Πιο πρόσφατα οι εμπνευστές του σχολείου δημιούργησαν βιβλιοθήκη και χώρο ανάγνωσης μέσα στη δομή, με βιβλία στα ελληνικά, τα αγγλικά, τα αραβικά, τα κουρδικά και τα φαρσί. Επόμενο στοίχημά τους είναι και η λειτουργία ενός πολιτιστικού μουσείου από τον επόμενο μήνα με αντικείμενα που οι πρόσφυγες έφεραν από την πατρίδα τους ή έφτιαξαν με τα χέρια τους, προκειμένου να αναδειχθούν οι διαφορετικοί πολιτισμοί.
Μαρία Κουζινοπούλου
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφίες: από το «The Hope School», τις οποίες παραχώρησε ο συντονιστής του σχολείου, Ντέια Ορφάλι