27 Μαρτίου 2021 ♦ Η Διευθύνουσα Σύμβουλος της ARK Invest, Cathie Wood, πιστεύει ότι η τιμή του bitcoin θα αυξηθεί, προωθημένη από την πεπερασμένη προσφορά και την αυξανόμενη ζήτηση.
Σε ένα νέο βίντεο, η Wood σημειώνει ότι το τρέχον όριο αγοράς του bitcoin που ανέρχεται σε περίπου 1 τρισεκατομμύρια δολάρια είναι μικρό σε σχέση με την πιθανή μελλοντική αποτίμησή του.
"Εάν προσθέσουμε όλη τη δυνητική ζήτηση σε σχέση με την περιορισμένη προσφορά, μακροπρόθεσμα θα βρούμε απίστευτα νούμερα. Είμαστε στην αρχή. Ένα τρισεκατομμύριο δολάρια δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το πού θα φτάσει τελικά αυτό."
Η Διευθύνουσα Σύμβουλος της ARK Invest επισημαίνει αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει το τελευταίο διάστημα, δηλαδή to ότι διάφορες καθιερωμένες εταιρείες προσθέτουν bitcoin στους ισολογισμούς τους, ως απόδειξη της αυξανόμενης ζήτησης.
"Νομίζω ότι η πιο εκπληκτική εξέλιξη πρόσφατα, και δεν το περιμέναμε όταν γράψαμε τη θεσμική μας έκθεση, είναι ότι οι εταιρείες διαφοροποιούν τώρα τα μετρητά τους με το bitcoin. Έχουμε δει την Square να το κάνει, την Tesla να το κάνει... Η MicroStrategy καθορίζει την στρατηγική της τώρα."
Η Wood λέει ότι το bitcoin είναι η "πρώτη νέα κατηγορία περιουσιακών στοιχείων" εδώ και περίπου μισή χιλιετία και ότι η χαμηλή συσχέτιση με άλλα περιουσιακά στοιχεία το καθιστά ελκυστικό για τους επενδυτές.
"... Ο συσχετισμός των αποδόσεων με άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων είναι εξαιρετικά χαμηλός. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την ανάλυσή μας, η υψηλότερη συσχέτιση είναι με τα ακίνητα 0,34. Για τον λόγο αυτό, αναζητά κάθε κατανεμητής στοιχείων, ξέρετε, μη συσχετιζόμενα στοιχεία. Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η πρώτη νέα κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, πραγματικά νέα κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, από το 1.600. Από την εμφάνιση των μετοχών."
Η Διευθύνουσα Σύμβουλος της ARK Invest συμβουλεύει τους επενδυτές που επιδιώκουν να ελαχιστοποιήσουν τη μεταβλητότητα ή να μεγιστοποιήσουν τον δείκτη πρόσθετης απόδοσης προς την διασπορά (Sharpe Ratio*) τους, έναν δείκτη μέτρησης της υπερβολικής απόδοσης που μπορεί να ληφθεί από την έκθεση σε ένα πιο επικίνδυνο περιουσιακό στοιχείο και την αντίστοιχη μεταβλητότητα, θα πρέπει να εξετάσουν το bitcoin.
Αφού διεξήγαγε μια προσομοίωση Monte Carlo**, ένα μοντέλο που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση διαφόρων πιθανών αποτελεσμάτων ενός αβέβαιου γεγονότος, η Wood ανακαλύπτει ότι τα ιδρύματα πρέπει να διαθέσουν ένα σημαντικό ποσοστό του χαρτοφυλακίου τους σε bitcoin!
"Έχουμε κάνει μια μελέτη, είναι στον ιστότοπό μας ARK-invest, σχετικά με τη θεσμική συμμετοχή σε αυτό το πράγμα. Νομίζω ότι κάναμε ένα εκατομμύριο προσομοιώσεις του Μόντε Κάρλο…
Εάν τα ιδρύματα χρησιμοποιούν αυτό το είδος ανάλυσης όπου ίσως θέλουν να ελαχιστοποιήσουν την μεταβλητότητα ή, στο άλλο άκρο, να μεγιστοποιήσουν την αναλογία Sharpe, πιθανότατα θα έπρεπε να τοποθετήσουν κάτι μεταξύ 2,5 και 6,5% του χαρτοφυλακίου τους σε bitcoin."
* Sharpe Ratio: Ο Δείκτης Sharpe, που ονομάζεται και δείκτης πρόσθετης απόδοσης προς διασπορά, υπολογίζει την πρόσθετη απόδοση του χαρτοφυλακίου σε σχέση με την απόδοση ενός περιουσιακού στοιχείου μηδενικού κινδύνου ανά μονάδα συνολικού κινδύνου που αναλαμβάνει ο επενδυτής. Είναι από τους πιο δημοφιλείς δείκτες μέτρησης αποδοτικότητας των Α/Κ, όπου μεταξύ δύο Α/Κ με το ίδιο ρίσκο (τυπική απόκλιση ή κατηγορία κινδύνου) προτιμάται αυτό με την υψηλότερη τιμή του Sharpe ratio.
** Η μέθοδος Μόντε Κάρλο (αγγλικά: Monte Carlo method), ή πείραμα/προσoμοίωση Μόντε Κάρλο, είναι μια στοχαστική διαδικασία όπου με χρήση τυχαίων αριθμών και τη στατιστική προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα. Σε ένα πείραμα Μόντε Κάρλο χρησιμοποιείται προσομοίωση με μια γεννήτρια τυχαίων αριθμών. Το όνομα Μόντε Κάρλο προέρχεται από την ομώνυμη πόλη του Μονακό όπου εκεί υπάρχει ένα διάσημο καζίνο. Η μέθοδος Μόντε Κάρλο παρουσιάστηκε το 1949 με την δημοσίευση των Νίκολας Μετρόπολις και Στάνισλαβ Ούλαμ «Η μέθοδος Μόντε Κάρλο» στο περιοδικό Journal of the American Statistical Association. Η ιδέα αυτή ήταν γνωστή και νωρίτερα όπου κάποια προβλήματα στατιστικής λυνόντουσαν με τυχαία δειγματοληψία.[http://library.lanl.gov/cgi-bin/getfile?15-13.pdf]
Ένα παράδειγμα πειράματος Μόντε Κάρλο είναι το πρόβλημα του μεθυσμένου ναύτη. Στο πρόβλημα αυτό έχουμε ένα ναύτη μεθυσμένο σε μια πόλη όπου θέλει να βρει την έξοδο. Σε κάθε σταυροδρόμι έχει ίση πιθανότητα να επιλέξει ένα από τους 4 δρόμους. Θέλουμε να βρούμε την πιθανότητα που έχει ο ναύτης να εξέλθει σε κάθε μια από τις εξόδους της πόλης. Αν έχουμε λίγα οικοδομικά τετράγωνα (π.χ. 3x2 οικοδομικά τετράγωνα) η πιθανότητα μπορεί να υπολογιστεί εύκολα με μαθηματικούς υπολογισμούς. Στην περίπτωση μια πόλης το πρόβλημα γίνεται πολύ δύσκολο να λυθεί με μαθηματικές πράξεις αλλά λύνεται με ένα πείραμα Μόντε Κάρλο και τη χρήση ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Χρησιμοποιώντας μια μηχανή τυχαίων αριθμών σε ένα υπολογιστή προσομοιώνουμε την κίνηση του ναύτη μέχρι να εξέλθει από την πόλη. Το πείραμα το τρέχουμε πάρα πολλές φορές και στο τέλος υπολογίζουμε (κατά προσέγγιση) την κάθε πιθανότητα να βγει από κάθε έξοδο της πόλης.
Τα πειράματα Monte Carlo χρησιμοποιούνται για ανάλυση παιχνιδιών όπως το σκάκι ή το Γκο (ασιατικό παιχνίδι στρατηγικής όπως το σκάκι). Χρησιμοποιούμε γεννήτριες τυχαίων αριθμών και βάζουμε δύο εικονικούς παίχτες να παίζουν στην "τύχη". Επαναλαμβάνοντας το πείραμα Μόντε Κάρλο πάρα πολλές φορές είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε ποια επόμενη κίνηση είναι στατιστικά καλή για να κερδίσει το παιχνίδι ένα παίκτης.
